10/09/2011
10/06/2011
10/05/2011
Λόγος Απειλή - Θα Πω Στους Γύρω Μου
Δεν θέλω κόσμο να πληγώνω μα το κάνω άθελα μου.
Πίστεψε με έχω περάσει πολλά κύματα δικά μου.
Και αν θυμάσαι ξενερώνω για ό,τι έκανα το βράδυ,
ξημερώματα πνίγοντας με ιδρώτα τα παπλώματα.
Δεν θέλω να υποκρίνομαι, μαλάκας εγώ δεν γίνομαι.
Αλή8εια λέω πάντα γιατί πρώτα από με κρίνομαι
και τύψεις θα με δεις καλύτερα αν τα μάτια ανοίξεις,
βγαίνει κάρτα το συναίσθημα όσο και αν θες να το κρύψεις.
Μην με κοιτάς με αυτό το βλέμμα με κολλάς,
νιώθω το αίμα να παγώνει, είμαι θέμα σε ασπρόμαυρη οθόνη
που θολώνει και αργοσβήνει.
Φιγούρα μόνη που όλο πίνει για να απαλύνει λίγο το μοτίβο που έχει μέσα και όλο κρύβει.
Θέλω να φύγω να ανοίξω τα φτερά και να πετάξω προς τον ήλιο,
ώσπου να λιώσουν και αν με λυπάσαι ας ερχόσουν
γιατί η αγάπη δεν είναι λόγια. Θα μείνω εδώ για να δω από πάνω
το πόσο μικρός είναι ο κόσμος και αν ξενερώσω να πεθάνω.
Όταν καταλάβω πως είμαι μόνος θα φύγω,
θα κάτσω μόνος και τα μάτια δεν θα ανοίγω.
Θα πω στους γύρω μου πως πέθανα μην ψάχνουνε.
Ούτως ή άλλως οι ψυχές πάντα υπάρχουνε.
Και εγώ ψυχή θα είμαι κάπου στα ουράνια
θα τους κοιτάω και θα τους γελάω σπάνια.
Πίσω απ’ τα σύννεφα θα ζω εκεί θα κρύβομαι,
αφού όταν βλέπω τον κοσμάκη πάντα θλίβομαι.
Άμα μπορείς να καταλάβεις τι συμβαίνει,
αγκάλιασε με ποιο σφιχτά,
θέλω τα μάτια σου να μείνουν ανοιχτά.
Ένας στους δύο ίσον κάτι απ’ το τίποτα για χάρη μου.
Δεκάρα πια δεν δίνω να λυτρώσω το τομάρι μου.
Ξέρεις, ο πόθος δεν κρύβεται σε αριθμούς
και αν θα με χάσεις κλείσ' τα μάτια σου
Κει θα είμαι όταν με ακούς
και ας είμαι ένας στους πολλούς,
έχω καρδιά που ανήκει σε όλους.
Στην χαρίζω και άσε με να ψάχνω ρόλους.
Ούτε είμαι κάτι, ούτε παριστάνω,
απλά τον τελευταίο καιρό νιώθω το έδαφος να χάνω
και σας θέλω, σε θέλω δίπλα μου σας / σε παρακαλώ,
γιατί ο δρόμος που βαδίζω δεν με βγάζει σε καλό.
Κοιτάω την θάλασσα πυκνά μήπως και πνίξω τις σκοτούρες,
όμως δε ακούω πάντα να ξέρεις ότι μου λεν.
Ήμουν ο Χρήστος, για μερικούς ήμουν ο spo,
μα τώρα είμαι μια φιγούρα κάπου εκεί στον ουρανό
Όταν καταλάβω πως είμαι μόνος θα φύγω,
θα κάτσω μόνος και τα μάτια δεν θα ανοίγω.
Θα πω στους γύρω μου πως πέθανα μην ψάχνουνε.
Ούτως ή άλλως οι ψυχές πάντα υπάρχουνε.
Και εγώ ψυχή θα είμαι κάπου στα ουράνια
θα τους κοιτάω και θα τους γελάω σπάνια.
Πίσω απ’ τα σύννεφα θα ζω εκεί θα κρύβομαι,
αφού όταν βλέπω τον κοσμάκη πάντα θλίβομαι.
Πίστεψε με έχω περάσει πολλά κύματα δικά μου.
Και αν θυμάσαι ξενερώνω για ό,τι έκανα το βράδυ,
ξημερώματα πνίγοντας με ιδρώτα τα παπλώματα.
Δεν θέλω να υποκρίνομαι, μαλάκας εγώ δεν γίνομαι.
Αλή8εια λέω πάντα γιατί πρώτα από με κρίνομαι
και τύψεις θα με δεις καλύτερα αν τα μάτια ανοίξεις,
βγαίνει κάρτα το συναίσθημα όσο και αν θες να το κρύψεις.
Μην με κοιτάς με αυτό το βλέμμα με κολλάς,
νιώθω το αίμα να παγώνει, είμαι θέμα σε ασπρόμαυρη οθόνη
που θολώνει και αργοσβήνει.
Φιγούρα μόνη που όλο πίνει για να απαλύνει λίγο το μοτίβο που έχει μέσα και όλο κρύβει.
Θέλω να φύγω να ανοίξω τα φτερά και να πετάξω προς τον ήλιο,
ώσπου να λιώσουν και αν με λυπάσαι ας ερχόσουν
γιατί η αγάπη δεν είναι λόγια. Θα μείνω εδώ για να δω από πάνω
το πόσο μικρός είναι ο κόσμος και αν ξενερώσω να πεθάνω.
Όταν καταλάβω πως είμαι μόνος θα φύγω,
θα κάτσω μόνος και τα μάτια δεν θα ανοίγω.
Θα πω στους γύρω μου πως πέθανα μην ψάχνουνε.
Ούτως ή άλλως οι ψυχές πάντα υπάρχουνε.
Και εγώ ψυχή θα είμαι κάπου στα ουράνια
θα τους κοιτάω και θα τους γελάω σπάνια.
Πίσω απ’ τα σύννεφα θα ζω εκεί θα κρύβομαι,
αφού όταν βλέπω τον κοσμάκη πάντα θλίβομαι.
Άμα μπορείς να καταλάβεις τι συμβαίνει,
αγκάλιασε με ποιο σφιχτά,
θέλω τα μάτια σου να μείνουν ανοιχτά.
Ένας στους δύο ίσον κάτι απ’ το τίποτα για χάρη μου.
Δεκάρα πια δεν δίνω να λυτρώσω το τομάρι μου.
Ξέρεις, ο πόθος δεν κρύβεται σε αριθμούς
και αν θα με χάσεις κλείσ' τα μάτια σου
Κει θα είμαι όταν με ακούς
και ας είμαι ένας στους πολλούς,
έχω καρδιά που ανήκει σε όλους.
Στην χαρίζω και άσε με να ψάχνω ρόλους.
Ούτε είμαι κάτι, ούτε παριστάνω,
απλά τον τελευταίο καιρό νιώθω το έδαφος να χάνω
και σας θέλω, σε θέλω δίπλα μου σας / σε παρακαλώ,
γιατί ο δρόμος που βαδίζω δεν με βγάζει σε καλό.
Κοιτάω την θάλασσα πυκνά μήπως και πνίξω τις σκοτούρες,
όμως δε ακούω πάντα να ξέρεις ότι μου λεν.
Ήμουν ο Χρήστος, για μερικούς ήμουν ο spo,
μα τώρα είμαι μια φιγούρα κάπου εκεί στον ουρανό
Όταν καταλάβω πως είμαι μόνος θα φύγω,
θα κάτσω μόνος και τα μάτια δεν θα ανοίγω.
Θα πω στους γύρω μου πως πέθανα μην ψάχνουνε.
Ούτως ή άλλως οι ψυχές πάντα υπάρχουνε.
Και εγώ ψυχή θα είμαι κάπου στα ουράνια
θα τους κοιτάω και θα τους γελάω σπάνια.
Πίσω απ’ τα σύννεφα θα ζω εκεί θα κρύβομαι,
αφού όταν βλέπω τον κοσμάκη πάντα θλίβομαι.
9/26/2011
Moddi - Magpie Eggs Lyrics
Magpie Eggs
Looks like you’ve been eating magpie eggs again ‘cause your face is a stamp
that’s rejecting the little red marks to comprehend what’s not that good, and what’s bad
so first i’ll have a day off to recover
and then another week to make my plans
and if you’re not back when that first day's over...
looks as if your eggs are all rotten, and now is the time to rely
on the spellbinders hat and his magic blue tie as our oceans run dry
the first day’s when you’ll get your toothbrush back
and the second ones made to compare
as you put the lotion in your backpack
i am already there...
there’s no longer no one asking for your name at the beach house grill on the fourth floor
and when you go out for a swim you’ll probably leave that face indoors
looks like the eggs are ready hatched now and like you chose wrong when you went for tails
but how am i to forget you’re there with your skin under my nails?
and it’s always the same, and a calendar wouldn’t help that much,
it is always the same
that’s rejecting the little red marks to comprehend what’s not that good, and what’s bad
so first i’ll have a day off to recover
and then another week to make my plans
and if you’re not back when that first day's over...
looks as if your eggs are all rotten, and now is the time to rely
on the spellbinders hat and his magic blue tie as our oceans run dry
the first day’s when you’ll get your toothbrush back
and the second ones made to compare
as you put the lotion in your backpack
i am already there...
there’s no longer no one asking for your name at the beach house grill on the fourth floor
and when you go out for a swim you’ll probably leave that face indoors
looks like the eggs are ready hatched now and like you chose wrong when you went for tails
but how am i to forget you’re there with your skin under my nails?
and it’s always the same, and a calendar wouldn’t help that much,
it is always the same
9/25/2011
9/24/2011
Den viljestyrke
Når strømmen er manifestert i mennesker, kan ta mange ansikter, avhengig av nivået som den refererer. Mellom de to verdener ukjente og uerfarne, naturkrefter som oppstår hos mennesker som instinkter og ånd som manifesterer som en vil, er det en plass som tilhører mennesket, den menneskelige verden, fanget verdens sinn og det kan bli kjent som "vil ". I denne verden, har man direkte tilgang og ikke er i stand til å danne. "Viljen" av så utviklet, vokst, laget og testet gjennom teknikker. Disse teknikkene kalles "self-forslag teknikker" der han øvelser er at eierens personlighet gjennom hodet hans, gjennom bruk av fantasi.
9/21/2011
Och hela hon skälvde
Hon korkar upp en flaska rosé och hoppar upp på köksbänken, fyller glaset och tittar ut i luften. Studerar alla repor i köksskåpet, försöker se ett mönster. Sippar försiktigt på vinet och släpper ut håret. Fluffar till det och drar sedan handen genom det, snett åt höger, som hon alltid gör. Gesten skänker henne ett slags lugn, som om hon har kontroll över livet när hon i själva verket knappt har kontroll över håret.
Suckar.
Den digitala köksklockan visar 21:05. Djupt inne bränner det. Hon undrar i sin ensamheten om det är glöden av vad som en gång var, eller en låga som tänds i detta nu. Hon sätter två fingrar mot halsen för att, av oklar anledning, mäta pulsen. Konstaterar att det är lugnt. Studerar sina tånaglar under nylonstrmporna. De är corallröda och påminner om någon slags efterrätt. Hon skrattar åt sig själv och sina märkliga tankar.
Det finns alltid två val i livet, i alla situationer. Antningen gör du något eller så gör du inget. Det är hon mycket klar över. Det har hon gång på gång bevisat för sig själv. Antingen så stannar du kvar eller så lämnar du. Hon samlar mod. Hon vill lämna. Lämna känslomässigt.
Reser sig och styr stegen mot tangentbordet. Det kan bli något av det här. Hon får ner en mening, två, tre. Suddar ut ett par ord och lägger till. Pillar på vinglaset och tvekar. Läser högt vad hon skrivit "Jag har en vilja att lämna dig och en vilja att vara kvar. Jag vill att du ska vilja mig." Förvirring. Vem skriver hon till?
Mobilen ger ifrån sig klicket som betyder att hon fått ett sms. Hon sneglar på displayen och läser "Du är så vacker att jag dör lite". Hon tittar på orden. Vad betyder dom, egentligen? Vad betyder dom när världen rasar samman?
Hon vänder bort blicken, fokuserar på datorskärmen. Synen blir suddig av vatten som fyller ögongloberna. Helvete, hon som var igång nu. Återstår inget annat än att lämna lägenheten. Hon snörar på sig vita converse och beger sig mot den enda trösten hon känner till i den här stan. Mäter pulsen en sista gång innan hon går över tröskeln. Den skenar.
Suckar.
Den digitala köksklockan visar 21:05. Djupt inne bränner det. Hon undrar i sin ensamheten om det är glöden av vad som en gång var, eller en låga som tänds i detta nu. Hon sätter två fingrar mot halsen för att, av oklar anledning, mäta pulsen. Konstaterar att det är lugnt. Studerar sina tånaglar under nylonstrmporna. De är corallröda och påminner om någon slags efterrätt. Hon skrattar åt sig själv och sina märkliga tankar.
Det finns alltid två val i livet, i alla situationer. Antningen gör du något eller så gör du inget. Det är hon mycket klar över. Det har hon gång på gång bevisat för sig själv. Antingen så stannar du kvar eller så lämnar du. Hon samlar mod. Hon vill lämna. Lämna känslomässigt.
Reser sig och styr stegen mot tangentbordet. Det kan bli något av det här. Hon får ner en mening, två, tre. Suddar ut ett par ord och lägger till. Pillar på vinglaset och tvekar. Läser högt vad hon skrivit "Jag har en vilja att lämna dig och en vilja att vara kvar. Jag vill att du ska vilja mig." Förvirring. Vem skriver hon till?
Mobilen ger ifrån sig klicket som betyder att hon fått ett sms. Hon sneglar på displayen och läser "Du är så vacker att jag dör lite". Hon tittar på orden. Vad betyder dom, egentligen? Vad betyder dom när världen rasar samman?
Hon vänder bort blicken, fokuserar på datorskärmen. Synen blir suddig av vatten som fyller ögongloberna. Helvete, hon som var igång nu. Återstår inget annat än att lämna lägenheten. Hon snörar på sig vita converse och beger sig mot den enda trösten hon känner till i den här stan. Mäter pulsen en sista gång innan hon går över tröskeln. Den skenar.
9/19/2011
John Lennon
Alt du trenger er kjærlighet...
En drøm du drømmer alene er bare en drøm. En drøm du drømmer sammen er virkelighet.
Forestill deg alle menneskene leve livet i fred. Du kan si jeg er en drømmer, men jeg er ikke den eneste...
Jeg håper en dag du vil bli med oss, og verden vil bli en...
Alt er klarere når du er forelsket....
Kjærlighet er den blomsten du har å la vokse...7/05/2011
Lät hon in. Lät hon ta.
Lät mig tro, vad hon än sa.
Jag lät det gå, svävade på moln.
Tills hon slet mig i stycken och spottade på mina sår.
Men ser det ut som om jag sörjer dig?
Mer som om jag höjer dig.
För jag kommer aldrig låta dig få se mig svag.
Jag gråter bara i regnet.
Superstolt. Hon vill veta vad jag tänker.
Men baby, om det ändå var så enkelt.
Varför vill du stå med mig i regnet?
Varför vill du riva ner mitt stängsel?
Baby, jag vet ändå vad som händer.
Så jag gråter bara i regnet.
Gav hon allt, allt jag kan ge.
Hon ville ha mer, det är sån hon är.
Ensam är stark, det är sån jag blev.
Litar inte på någon och allt är hennes fel.
Men ser det ut som om jag lackar? Nej.
Mer som om jag tackar dig.
För jag kommer aldrig mer behöva vara svag.
Jag gråter bara i regnet.
Superstolt. Hon vill veta vad jag tänker.
Men baby, om det ändå var så enkelt.
Varför vill du stå med mig i regnet?
Varför vill du riva ner mitt stängsel?
Baby, jag vet ändå vad som händer.
Så jag gråter bara i regnet.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)